Marokko (I/III)

Zaterdag 10/2/2024 – 13.00 uur Na een wat onstuimige boottocht van Algeciras naar Tanger, zitten we nu in de taxi van de haven naar het vliegveld. Achter het stuur een ietwat chubby Marokkaan die z’n muts en capuchon de hele rit ophoudt. Als hij al invoegt op de snelweg, vraagt hij of we het oké vinden om via de ‘autoroute’ te gaan – maar da’s wel een paar Dirham duurder. Wij vinden het wel prima, we zijn al sinds 8.15 uur onderweg en willen graag snel naar onze huurauto. Tom vraagt muziek aan bij onze chauffeur, en die krijgen we: uit de roestige radio – die slecht ontvangt – klinken afgewisseld reggaeton (Marc Anthony - Vivir mi Vida) en Arabische deuntjes. We dragen alle drie onze riem niet, zou dat hier een ongeschreven regel zijn? Als we langs de péage komen, staan er vier jonge Marokkaanse jongens. Onze taxichauffeur weet ons te vertellen dat zij met vrachtwagens mee naar Europa proberen te liften – al spreekt hij een gekke mengelmoes van Arabisch, Frans en (een soort) Engels, dus ik weet niet zeker of ik hem goed begrijp. Af en toe wijst hij onderweg wat aan, op de achtergrond brabbelt inmiddels in het Arabisch het nieuws.

De regen kletst tegen de ramen, net passeerden we een kraam waar de dode geiten aan de lijn hingen als ware het schone was. Af en toe staan er auto’s stil langs de weg met knipperlichten aan, onze chauffeur toetert en zwaait naar ze. Er ligt een hond op de vluchtstrook en langs de andere rijbaan scharrelt een koe. Ondertussen verwonderen we ons erover hoe groen het hier is, de heuvels strekken zich links en rechts voor ons uit. We zijn ineens in een totaal andere wereld – bienvenue en Afrique!